Սեպտեմբերի 1-ին սեբաստացիները գրոհում են հայրենի բարձունքները, իսկական գիտելիքի ֆլեշմոբ են կազմակերպել. հետևեք նրանց ուղիղ եթերներին, ողջույններին։

Սևանի «Ժայռի» ճամբարականները՝ Ջուլի Սիմոնյանը, Նելի Փիլոյանը, իրենց հին ու նորեկ սեբաստացի ընկերները Արեգունու բարձունքին են։

Ավագ դպրոցի ղեկավար Մարթա Ասատրյանն ավագ դպրոցի իր խմբով Ամուլսարի գագաթին է։ Կեցցես, Մարթա, որ առջևից ես գնում, ողջույն, բնապահպան-հայրենագետներ։

Գևորգ Հակոբյանն իր հարյուրը գերազանցող խմբին առաջնորդում է դեպի Արագածի գագաթը։

Արատեսի բարձունքում լեզվաբան-հայագետ Հրաչյա Մարտիրոսյանն իր ընկերների հետ մայրենիի ուսուցման հարցերն է քննարկում։

Ողջույն, Հրաչյա Մարտիրոսյան, քո ոտքը խերով լինի մեր Արատեսում։
Ողջույն, տիար Գևորգ, Արագածի մեր կնքահայր Ալբերտ Տոնեյան։
Ողջույն սովորող ու ուսուցիչ հայրենագետ սեբաստացիներ՝ որ բարձունքին էլ որ լինեք։

Մենք էլ երևանում մեր ընտանեկան նախագծերով և սեպտեմբերի 2-6-ի գիտելիքային-նախագծային շաբաթվա մեր պատրաստություններով։ Հիշեցնեմ, որ ավանդական ծիսական կրթական շքերթը մեր օրացույցով սեպտեմբերի 4-5-ին է։

Միացեք մեզ ամեն օր։

Երկու ձեռքով պինդ գրկում եմ։
Աշոտ Բլեյան

#1701

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ինչպե՞ս են մարդիկ սովորում իրար լսել… Երգելի՞ս…

Էլ ինչպե՞ս. ինձ հետաքրքիր է… Ինչպես շա՜տ հետաքրքիր էր, թե ոնց է Դավիթը Բլեյան իր վեց տարեկանների խումբ-դասարանի, Մարինե-Մելինե ուսուցչական զույգի հետ Արևմուտք-Արևելք ճառագայթով կրթահամալիրի Բանգլադեշով անցում կատարելու, Մայր դպրոցից

Մեր տան հերոսը, իհարկե․․․

Երկնքում աստղերն են, իմ գրկում՝ Աստղիկը, մենք քայլում ենք․ – Ձկները սոված են, Դավի՛թ, վեր կաց․․․- պարբերաբար լսվող կանչերից է մեր տան․․․ – Ես եմ կերակրելու ձկներին էսօր․․․

Երբ կհոգնեք, կգազազեք աշխարհից…

Իմն անքնություն չէ, որ գիշերը ժամը 3-ի և 4-ի արանքում Կարինե Մամիկոնյանի ձայնագրած երեկվա մեր համերգի ծափերն եմ ունկնդրում: Իսկական արթնություն: Ես անքնությունը հաղթահարելու պարզ միջոցներ գիտեմ, սրանց նման, բայց