«Սա մեր ամոթն է, որ Վանոն այսպես վերադարձավ իր ծննդավայր, սա մեր եղբոր նկատմամբ մեր ուրացումն է, իմ ուրացումն է, իմ անուժությունն է, սա Երրորդ հանրապետության խոցելիության շատ վտանգավոր դրսեւորում է:
Միեւնույն ժամանակ, սա նաեւ մեր ժողովրդի ամոթն է, որովհետեւ իր արժանի, տաղանդավոր որդին է Վանո Սիրադեղյանը, եւ ժողովուրդը պետք է կարողանար պաշտպանել Վանո Սիրադեղյանին»։
Աշոտ Բլեյան
Աղբյուրը՝ mediamax.am
— Դավիթ Բլեյան, արի՛, արի այստեղ նստի, կողքս, հասկանանք, մեկ է, դու ես որոշելու, ինչո՞ւ ես փախչում: – Չէ՛, ես չեմ որոշելու… – Բա ո՞վ է որոշելու: – Դու ես
Ճրագալույցի պատարագն ավարտվեց. Քրիստոս ծնաւ և յայտնեցավ, մեզ և ձեզ մեծ աւետիս... Այսօր տօն է սուրբ ծննդեան, աւետիս, Տեառն մերոյ եւ յայտնութեան, աւետիս, Այսօր արեւն արդարութեան, աւետիս, Երեւեցաւ ի մէջ մարդկան,
11 նոյեմբերի 1999 թ. «Նոր ուղի. նամակներ կալանատնից» ժողովածուից Հայաստանի Երրորդ Հանրապետությունում ժողովրդավարության պայքարի խորհրդանիշ դարձած Էդիկ Եգորյանին ու հայոց ռազմական հաղթանակի, նրա բանակի խորհրդանիշը ընկալվող Վազգեն Սարգսյանին՝ ինձ սիրելի