Իսկ այս շաբաթ երեկոն Նազենի աստղ Հովհաննիսյանի հետ նախատեսված էր. ես, Արմինեն ու Դավիթը պատրաստվել ենք օրվան. մտերմիկ-հարազատական իդիլիա-միջավայրում, անշտապ, գլխավորը` որ մարդկային վայելքին անգամ պատահարը չի խանգարում: Բոլորս պահքի մեջ ենք ու պահոց սեղանը զարդարում է մեր բնակարանը: Ես ուշադիր եմ. սեբաստացի ուսուցիչների, պատանիների մեջ էլ ավելանում են պահեցողները. Նարեկ Սահակյանը, հանուն սեբաստացիների սննդի կազմակերպման` նշանավոր դարձած հայցի մեջ կարևոր տեղ է հատկացնում պահքի մեջ գտնվողների և չգտնվողների հավասար վիճակի ապահովմանը: Նազենին, որքան էլ նշանավոր, բազմազբաղ` միշտ խնամված է, թարմ, գրավիչ-հեղինակային լուծումներով… Նազենին միշտ հետաքրքրված է կրթահամալիրով, մեր հոգսերով, գործնական տրամադրված՝ իր հեղինակությամբ, կապերով, իր մասնակցությամբ կոնկրետ օգնելու քեռու, Գոռի, Սերժի առաջադիմության դպրոցի ընթացքին… Ինձ կոնկրետ կարևոր է իր վարած նոր հեռուստանախագիծը՝ «Ամենախելոք»-ը, մենք լսում ենք միմյանց. հեռուստանախագիծը այնպես է մտածված, կազմակերպված, որ առաջիկայում իրադարձություն կդառնա…

Մեր Անի Հովհաննիսանի նվիրած գնացքը, պարզվում է, մարտկոցով անձայն երթևեկելով` կարողացավ շաբաթ երեկոն Դավթին ու իր աստղ քույրիկ Նազենիին օրորել նաև…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ես գետնախնձոր եմ… Դու կարո՞ղ ես տիար տնօրենին բժշկել…

Դավիթ Բլեյանն իմ սենյակային-պալատային մեկուսացման օրվա ընթացքում հրաժարվեց ինձ հետ լինելուց. — Թող ինքը գա մեր սենյակ, մայրիկ… Հենց առողջագետ Արմենը եկավ, Դավթի «ով ես դու» հարցին հասկանալի մի բացատրություն

Հունիսի իմ հեծանվախաղի ռեկորդը ու մնացածը՝ գրում…

— Դավիթ, Կուզյա, վեր կաց, ուշանում ենք,- Արմինեն այսպես է դիմում իր տղուկին, ինքը՝ քնած-ոտի, Դավիթը՝ արթուն-պառկած… — Ես, երբ ուզենամ կարթնանամ, հիմա քնում եմ… — Այդպես ո՞նց կլինի, ես

Դե, ձեր մեռելն եկեք տարեք

— Դավիթ, ժամը երեքն է,- պատանդի վիճակում, դատապարտվածի նման խնդրում եմ ես. – Լավ չէ, որ ժամը երեքն է, լավ կլիներ՝ երկուսը լիներ գիշերվա: Հետո կլինե՞ր երեքը գիշերվա, հետո՝ չորսը գիշերվա,