Այսպես Գևորգ Հակոբյանն ասաց, ու այդպես էլ եղավ։

Կա Մեծարենց, կա Տերյան,- և բազում ուրիշ պոետներ կան,
Բայց — Թումանյանն է անհաս Արարատը մեր նոր քերթության:

Մենք այսօր՝ ժամը 10։00, Մայր դպրոցի Մարմարյա սրահից «Կարդում ենք Թումանյան» քայլարշավի 200-ի չափ մասնակիցներով՝ կրթահամալիրի դպրոցների, քոլեջի նախագծային խմբերով, «կա՛» ասացինք և ծափահարեցինք Մեծարենցին, Տերյանին և «բազում ուրիշ պոետների», համաձայնեցինք ու հաստատեցինք Չարենցին՝ Թումանյանն է անհաս Արարատը մեր նոր քերթության, ու սկսեցինք… կարդալ Թումանյան։ Անենք հնարավորը, որ սեբաստացի յուրաքանչյուր սովորող, ուսուցիչ որևէ նախագծով 2019-ին մասնակցի այսպիսի ընթերցումով գոնե մեկ քայլարշավի՝ Երևանում, Թիֆլիսում, Լոռիում, Հայաստանով մեկ, Ստամբուլում, Փարիզում և այլուր…

Արարատը՝ կրթահամալիրի Հյուսիսի, Արևմուտքի հարթակներից։

Ես այսօր ձեզ հետ էի, ձեր օբյեկտիվներում. ձեր ձայնագրիչներում իմ խոսքը կա։ Չծանրացնեմ։ Կոմիտասն ու Թումանյանն իրենց գրականությամբ-երաժշտությամբ ազգային հանրակրթական դպրոցն են, մեր երեխաների դպրոցը։ Ինչքա՜ն հեշտանում է սրանով մեր՝ մեծերիս գործը։

#1584

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Սա ուխտ է, ո՛չ փորձառություն, այլ որպես իմ ու Դավթի մանկավարժական փորձություն․․․

— Արի գնանք, սուրբ եղիցի անուն քո,- այսպես է դիմում Դավիթ Բլեյանը ինձ ու պարտադրում իր կամքը։ Ասել է թե՝ մենք Սուրբ քաղաքում ենք՝ Երուսաղեմում, ամբողջական ներառված, և ժամանակն է

Լռությա՞ն, փիքրի-մտածումի՞, անկեղծությա՞ն, որոշումների՞… ինչի՞ օր…

Դե, խոսե՛ք, բան հասկանանք… Շաբաթ օրով, լույսը բացվելուն պես թաքնված տեսախցիկով-ձայնագրիչով անցնում եմ երևանյան բոլոր բակերի հավաքատեղիներով-տաղավարներով, նստած նարդու-թղթախաղի շուրջ, պարզապես խմբված մարդկանց տեղերով։ Այսպես՝ ամբողջ օրը։ Ինչի՞ մասին են

Գնահատել՝ կնշանակի ստեղծել

Վերնագիրն առել եմ Հովհաննես Թումանյանի «Հայ գրողների ընկերությունը 1913թ.» ելույթից, որ կազմված է առաջին երեկույթի ներածական խոսքից և եզրափակման խոսքից… Սկզբից ասեմ, որ Թումանյան Հովհաննեսի այս խոսքը Զարուհի Առաքելյանի բարեհաճությամբ