«Մենք իրար արդեն ամեն ինչ ասել ենք․․․», -երգում է Լիլիթ Բլեյանը, որը և թող դառնա իմ գրի առաջին տողը․․․

Եթե չենք ասել, գիր է, անընդհատ նոր գրերով, մենք դեռ այնքա՜ն բան ունենք իրար ասելու․․․ Տիարի անընդհատ պատում է, քանի՜ գրերով․․․

— Իմ սիրուն-սիրելի մետրո, համով-հոտով… Ես մետրոյի հոտը սիրում եմ,- հանկարծ կասի իր ավագ քրոջ՝ Լիլիթ Բլեյանի «Թափանցիկ երգեր» նախագծով համերգին ինձ հետ շտապող Դավիթը Բլեյան։ Մենք մի կանգառ պիտի անցնենք հայր և որդի, Հրապարակ-Երիտասարդականով, մնացածը՝ ոտքով․․․ տանից Հրապարակ, հետո մետրոյի կայարանից մինչև Կամերային թատրոն․․․

Վերադարձն էլ լեցուն-հարազատ միջավայրով՝ Լիլիթի հերթական սիրուն հավաքի, շփման՝ հեղինակային ծեսի։

Մենք հայր ու որդի մետրո սիրում ենք, ու միասին մտածում ենք նոր նախագիծ՝ ինչպես ընդարձակել մեր մետրոն․․․ Սկսել ենք։ Հետևե՛ք իմ գրին։ Այնքա՜ն մազալու զարգացումներ է խոստանում։

Մետրոյում ժամացույցներով խաղացինք։ Հետաքրքիր էր․․․
Դավթի հետ քայլքով անցանք իրիկնային սառը Երևանով․․․ Վայե՜լք։
Մաշտոցի Պոնչիկանոցի դիմացի տոնածառը զարդարուն Դավիթը շատ հավանեց․ գրկի, բերի տուն․․․

Քնեցի՝ չիմացա ինչպես։ Արթնացա։ Հիմա շտապում եմ։ Կիրակիս աշխատանքային է՝ Սմբատի, Ցոլակի, Արտակ Ռշտունու հետ Արատես գնալով-գալով․․․ Շինարարները մեզ են սպասում։ Գիրս վռազ պիտի ավարտեմ, հևիհև պատմում եմ։

Կրթահամալիրի տնօրենի օբյեկտիվից․․․

Համ էլ 24 news.am-ի իմ քաղաքական փիլիսոփայությունն այս կես ժամանոց քի՞չ է, դիտեք-լսեք․․․ Ի՜նչ դիմավորել դիմավորեց Նարեկ Գալստյանի երիտասարդ, խանդավառ աշխատախումբը․․․ Բոլորին հրավիրեցի միասին Նոր տարի դիմավորելու, ընդունակ, արդիական, եռանդուն խմբագրությամբ համատեղ նախագծեր իրականացնելու․․․ Իսկ մինչև «Ձորափի 40» հասցեով խմբագրություն այսպիսի մի անցումով հասա՝ Բանգլադեշից Շահումյանի գերեզմանոցներով-Կոնդով Հրազդանի աջ ափ, որ մի լայնամետրաժ, չորսմասանի կինոյի բովանդակություն ուներ․․․ Կպատմեմ։

Համ էլ Մարթան Ստամբուլից, 40 թափառականներով սեբաստացի, այնպիսի՜ շունչ է հաղորդել mskh.am-ին, բոլոր սոցցանցերին, որ ինչ էլ պատմես, չի լսվելու․․․ Լռես, լսես, դիտես․․․ Այս օրերին մեր մանկավարժական եթերը հեղինակային ավելի դիտարժան է դարձել․․․ Նոր տարի․․․

— Որ մենակ գնայիր, հիմա հասել էիր,- շտապող հայրիկին իր տաղանդավոր, լուսավոր հումորով այսպես է կանգնեցնում Դավիթ որդին․․․
Թույլ տվեք չշտապել՝ ավարտելով իմ պատումը․․․ միշտ ձեր։

Արատեսից ուղիղ հեռարձակումը՝ Սմբատ Պետրոսյանի ՖԲ էջից

  

Ֆոտոխմբագիր՝ Արմինե Թոփչյան
#1525

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Կուզեմ հո՜ւրը դժոխքին, ալ լուսնի լույսն ինչ ընեմ…

Ես, գիտեք, բոհեմի մարդ չեմ. գիշերային բոհեմային կյանքն իմ երազներում անգամ չկա: Այս գիշերային աշխատանքը՝ որպես բոհեմ, գրելով-կարդալով-մտածումով, ինքս ինձ հետ, երկնքով-փողոցի գիշերային ձայներով լինելը, հասավ-խաչեց ինձ ու 1004 գիր-օր

Միշտ ուզեցել եմ, շատ եմ ուզեցել, այնքան, որ…

Միշտ ուզեցել եմ, որ կրթահամալիրն ունենա ճարտարապետական նախագծային արհեստանոց-լաբորատորիա, որ այդտեղ ծնվեն, քննարկվեն-գծագրվեն նախագծերի տեսք ստանան այն գործերը, որոնք միասին պիտի իրականացվեն… Հայերիս համար, ավա՜ղ, շատ հաճախ, նախագծման փուլը կա՛մ

Ինչքան բան կարելի է այսօ՛ր փոխել մեր աշխարհում, եթե…

Ավագ դպրոցում “Teach Surfing” նախագծի մեկնարկին հետևեցի ընթերցարանի այս կողմից՝ վայելելով բաց-թափանցիկ միջավայրի առավելությունները. Մարթա Ասատրյանի մեկնաբանություններն ինձ լիուլի բավարար էին, ինչո՞ւ խանգարել… Ես հաճախ եմ օգտվում դիտորդի այս կարգավիճակից,