Հեռագիր-արձագանք 1990-1995թթ. ՀՀ ԳԽ պատգամավոր, 1995-1997թթ ՀՀ ԱԺ պատգամավոր, 1988-ի Շարժումից իմ ընկեր Բագրատ Ասատրյանի այս դիմումին։ Միանում եմ, որպես 1990-1995 թթ ԳԽ պատգամավոր, ինչպես համահեղինակ՝ Աշոտ Բլեյան.

Հայաստանի Հանրապետական խմբակցության գործընկերներին
Թավշյա հեղափոխությունը, որի մասին հայտարարել է ՀՀ ԱԺ պատգամավոր Նիկոլ Փաշինյանը այլևս իրողություն է: Իրադարձությունները իրավական հիմքով տանելու և անհապաղ սահմանադրական լուծումներ ունենալու միակ միջոցը յուրաքանչյուրիդ դիրքորոշման անհապաղ հրապարակումն է:
… Ժողովրդական իշխանության հաստատումը ժամերի հարց է, Դուք կարող եք կա՛մ արագացնել գործընթացը, կա՛մ ձգձգել լարվածությունը
։

Ես միանում եմ իմ գործընկերոջ այս դիմումին ու շարունակում եմ՝ շնորհակալ եմ առիթի համար։
Հայաստանի Հանրապետության ժողովուրդը ՀՀ Սահմանադրությամբ իրեն պատկանող իշխանությունն այսօր իրականացնում է հրապարակային, Հրապարակով՝ ուղղակի։ Գործող Ազգային ժողովում ժողովրդի ներկայացուցիչ ընտրված-դարձածները չեն կարող չհարգել ժողովրդի՝ Հայաստանի գործադիր իշխանության ղեկավարումը Նիկոլ Փաշինյանին հանձնելու որոշումը։  Սրանով՝ ժողովրդին պատկանող ինքնիշխանությունը ամբողջությամբ, Սահմանադրությամբ որոշված ձևով, Սահմանադրությամբ երաշխավորված՝  բազմակարծության և բազմակուսակցական քաղաքական համակարգի ձևավորման պայման հանդիսացող Ազգային ժողովի հավաստի և ազատ ընտրությունների երաշխավորը դառնալու համար։

Հանրապետության հրապարակից նկարաշարը՝ Կարեն Բիչախչյանի:

Եկել է օրը, որ քաղաքացիները ԱԺ Հանրապետական կուսակցության, հավասարության և հավաստիության համար՝ նաև  մյուս խմբակցությունների պատգամավորներին, Երևանում, մարզերում պիտի բերեն հրապարակ-փողոց՝ իրենց այս պարտավորությամբ։  Պատգամավորներից յուրաքանչյուրը, հատ-հատ,  պիտի գրի հրաժարականի իր տեքստը կամ հրապարակայի՛ն, ընտրողներին հասկանալի, անհատապես արտահայտի իր դիրքորոշումը։

Եթե սա ընդունելի է, սրա իրագործումը Հրապարակ-փողոցի պարմանիների կողմից կարող է ստանալ հանրային աջակցություն՝ մղելով նրանց հետաքրքիր-օգտակար-օպերատիվ մի ֆլեշմոբի՝ այսօր-վաղը։ Պատմենք՝ ուղիղ, եթեր տալով այդ հանդիպումները, մեծացնելով Հրապարակը, տեղափոխելով Հրապարակը հանրապետության բոլոր անկյունները՝ որպես խաղաղ-անցնցում հեղափոխության որդեգրած ցանցային կազմակերպում։

Իմ դիրքորոշմանը՝ որպես քաղաքացի Աշոտ Բլեյան, շարունակեք հետևել իմ բլոգում, իմ անընդհատ օրագրում, հրապարակի-փողոցի անցուդարձի խճանկար արձագանքում,  դիտեք ավագ դպրոցի սովորողների և ուսուցիչների, «Սուրհանդակ TV»-ի Կլոր սեղանը՝ իմ մասնակցությամբ։

#1356

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Նոր գինին նոր տիկերի մեջ

Ուրբաթ առավոտյան մեծ խցանում առաջացավ մեր աչքի առաջ, մեր տանը, առավոտյան ժամը 8-ից սկսած, երբ թվում էր, մենք ընտանեկան սեբաստացիական եռյակով պատրաստ էինք տանից դուրս գալու… Արմինեն ոգևորված էր. —

Մարդկայնության ու կենցաղային առևտրի միջև ընտրության մեր ժամանա՞կը…

Ա՜յ քեզ անձրև, ես համարյա դրսում էի գիշերը. մեր տան պատշգամբից այնքա՜ն հնչեղ էր սելավը… Տարերք, որ իմն է… Ես երբեք անձրևանոց-թիկնոց չեմ կրել, անձրևից չեմ պաշտպանվել… Հայաստանում, Երևանում այնքա՜ն

Երկրի ամեն կտորը՝ ուսումնական տարածք…

«Կանթեղն» սկսում-շարունակում է Երգ երգոց կարդալ… Ես լսեցի մեր աղջիկներին՝ Մանե Գևորգյանին և Ռեբեկա Խաչիկյանին… Ի՜նչ լավ կլիներ, որ Քնարիկը՝ իր խմբով, Հասմիկ Ղազարյանը՝ իր, Ելենան, Թամարը Ղահրամանյան…. թույլ չտային,