Ես՝ իմ ընտանիքով, իմ սանիկ ընկեր Գևորգ Հակոբյանը փախուստի մեջ ենք։ Մեր շաբաթ օրն աշխատանքային երթով անցկացնում ենք Վայոց ձորով-Եղեգիսի կիրճով-Սելիմի լեռնանցքով մինչև …
Կգամ, կպատմեմ։
Ողջո՜ւյն…
Ես՝ իմ ընտանիքով, իմ սանիկ ընկեր Գևորգ Հակոբյանը փախուստի մեջ ենք։ Մեր շաբաթ օրն աշխատանքային երթով անցկացնում ենք Վայոց ձորով-Եղեգիսի կիրճով-Սելիմի լեռնանցքով մինչև …
Կգամ, կպատմեմ։
Ողջո՜ւյն…
— Ուզում եմ Լիլիթի հետ լինեմ, իր հետ քայլեմ, ման գամ: Հիմա զանգի, ասա… Կիրակի օրը, արթնանալուն պես ինձ գգվանքի հնարավորություն տալով, այսպես սկսեց Դավիթ Բլեյանը: Ավագ քույրիկ Լիլիթն իհարկե
— Մեկ-մեկ կբերի կախարդական գուլպան, հո բոլոր մեքենաները չի՞ հավաքի բերի,- կրկնում է Դավիթ Բլեյանը (հիշո՞ւմ եք մեր տանը Ձմեռ պապի ներկայացուցիչ կախարդական գուլպային), երբ, արդեն, խնդրել-ապսպրել է աշխարհի բոլոր
Քիչ, բայց լինում է՝ Դավիթ Բլեյանը հայտնվում է իր մայրիկ Արմինեի մեքենայում, միայնակ՝ ետևի նստարանին, ինչպես երեկ, Դպրոց-պարտեզի ճանապարհին, երբ մեր ընկեր-հարևան Արամ Մկրտչյանն իջել էր Բաբաջանյան փողոցում՝ Մայր դպրոցում…