Կարող ենք, ասել է թե՝ պարտավոր ենք. ապրո՞ւմ ենք, չէ՞: Ահա, մեր սիրելի ուսուցիչ Մարինե Ամիրջանյանը երրորդ բալիկն ունեցավ՝ Գրիշա անունով… Ո՛չ տուն ունեն, ո՛չ կարգին ապրուստ, հիմա էլ՝ ֆիզարձակուրդի նպաստը… Կեցցե´, որ ունեցավ մեր Էմմային, Նարեկին եղբայրիկ…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Նոր գինին նոր տիկերի մեջ

Ուրբաթ առավոտյան մեծ խցանում առաջացավ մեր աչքի առաջ, մեր տանը, առավոտյան ժամը 8-ից սկսած, երբ թվում էր, մենք ընտանեկան սեբաստացիական եռյակով պատրաստ էինք տանից դուրս գալու… Արմինեն ոգևորված էր. —

Սլոբոդկա, Գուսանագյուղ, Շուշի… և ավերակները շշնջում են…

Դավիթ Բլեյանն արթնացավ ինքնուրույն՝ ժամը 8-ին. ես ավարտել եմ իմ օրագիրը, Գյումրիի «Բեռլին» հյուրանոցի մեր սենյակում եմ, իմ ընկեր դարձած Հակոբ Հովհաննիսյանի ստեղծած նկարչական միջավայրում… — Ես ուզում եմ ինքնուրույն հագնվեմ,

Հունիսը երկրագործի ամենաամիսն է…

Զարմացա-հիացա-ն ես հիմա հաճախ եմ միասին գործածում. այ, mskh.am-ում Նոր դպրոցի երկրորդ դասարանի, ղեկավար Աշխեն Գրիգորյան, «Աշխատանքային երգեր» նախագծի մեդիաամփոփում-ներկայացումը նորից առաջացրեց այդ զարմանք-հիացմունքը… Իհարկե, այսպիսի սեբաստացիական միջավայր է անհրաժեշտ