Կրթահամալիրի բնագիտության մասնագիտական խմբի ղեկավար Էմանուել Ագջոյանն ինձ գրում է. «Մեր ունեցած հնձած խոտը կենդանիներ կերակրելու համար պիտանի չէ, այդ իսկ պատճառով առաջարկում ենք, որ այն օգտագործվի կոմպոստ պատրաստելու համար»:
Հարգելի Էմանուել, Միքայել Կամենդատյան, Սարգիս Հակոբյան, Էկոտուր 2016-ի մասնակիցներ, առայժմ չմասնակցածներ, դասավանդողներ.
Լավ է, որ մեր բնապահպանները գիտեն՝ ինչ պետք է անել ամեն օր կրթահամալիրի դպրոցների 5-6 հա հողատարածքից խուզվող-հնձվող խոտը։ Առայժմ այն անասնակեր (ձիու կեր) չէ։ Այդ օրն էլ մենք ենք մոտեցնելու՝ հողի որակը, սերմի-ցանքի-խուզի որակը համապատասխանեցնելով մեր գյուղացիական տնտեսության պահանջներին։ Խորեն Հազարումյանը, Անահիտ Մելքոնյանը և քոլեջի շինարարական ջոկատը խոստացել են մինչև մայիսի 25-ը առաջին 2000 քառակուսի մետրի վրա առվույտ ցանել։
Հիշեցնեմ, որ էկոտուր 2016-ը չի ավարտվել, ընթացքի մեջ է, գործնական-հետազոտական աշխատանքների վերջին ժամկետը հունիսի 5-ն է` Շրջակա միջավայրի օրը, և հունիսի ճամբարներում խոտի վերածումը կոմպոստի պիտի դառնա տասնյակ ու տասնյակ սեբաստացիներինը։ Արդեն ներառվա՞ղ է այս աշխատանքը ճամբարների աշխատակարգերում։
Ինչո՞վ կարող եմ օգտակար լինել, Էմանուել և ընկերներ։ Այս խնդիը, ի դեպ, քաղաքային է։