Սուս-փուս, անընդհատ, առցանց ու ֆիզիկական միջավայրում, ամենահաս՝ յուրաքանչյուր դեպքում՝ անհատական, թե՝ խմբով. հարմարվող, պատրաստակամ, նրբանկատ…Ո՞ւմ մայրենիի ուսուցիչը չէ Սուսան Մարկոսյանը, ո՞ւմ հետ համահեղինակ չէ, որպես մայրենիով մանկավարժության խմբագիր, գործըներ… բոլորիս սրտով քեզ լինի, յուրաքանչյուրիս երախտագիտությունը քեզ վերադառնա…Միշտ անբաժան, միշտ այսպես՝ պոստում, մանկավարժական ծառայության մեջ լինես, որ մեր հույսը քո վրա լինի… Միշտ միասին՝ մեր ընկեր Սուսո ջան:
Գրիգոր Խաչատրյանին է պատկանում թևավոր դարձած խոսքը. «Կրթահամալիրում մենք չենք աշխատում, մենք ապրում ենք»… Իրեն, իհարկե, ասածը չի վերաբերում՝ հիմա նա աշխատել է ուզում ընդամենը… այն էլ առողջությունը չի ներում. ինչ
Պատմել եմ, չէ՞, Երուսաղեմի Սուրբ Հարության տաճարում համաձանության-ավանդույթի ուժով տնօրինում են Երուսաղեմի հայոց, լատին և հույն պատրիարքարանները։ Հաստատված-հայտնի ժամանակացույցով-կարգով փակվում-բացվում են տաճարի դռները, սահմանափակվում-կարգավորվում հավատացյալների-ուխտավորների հոսքեր-մուտքեր… Մի տաճարում, որտեղ մեծ
Կրթահամալիրի կենտրոնը, որ Երևանի Սուրբ Երրորդություն եկեղեցուց Րաֆֆու փողոցով է բաժանվում, Ճրագալույցի պատարագից հետո մեծ թվով սեբաստացի սովորողների, ուսուցիչներ, ծնողների ու բարեկամների համար արդեն երրորդ անգամ ավանդույթի ուժով դարձավ Ավետիսի