20.09.2000
ք. Երևան

Արդարադատության և Ներքին գործոց նախարարությունների համակարգում կրթական-լուսավորչական արդյունավետ աշխատանքի համար ես արժանացա Գրիգոր Խաչատրյանի մրցանակի: Իմ կատարած աշխատանքում իր կարևորությամբ, ծավալով ու հրատապությամբ ես առանձնացնում եմ կալանավորների շրջանում կրթական-լուսավորչական գործունեության ծավալումը, կալանվածների իրավական կուլտուրայի բարձրացմանը և ինքնակրթության կազմակեպմանն ուղված աշխատանքները:

Չափահաս, հազարի մոտ քաղաքացիներ օրեր, շաբաթներ, ամիսներ շարունակ քաղաքակիրթ-հետաքրքիր-օգտակար ու բավարարում պարգևող զբաղմունքի խնդիր ունեն: Իրենց ոտնահարված իրավունքների և ազատությունների շուտափույթ վերականգնման գործում, որպես անմեղ համարվող անձինք, ՀՀ քաղաքացիները, ում մեղավորությունն ապացուցված չէ օրինական ուժի մեջ մտած դատարանի դատավճռով, քննչական մեկուսարանի կալանավորները, իմ բախտակից ընկերները հասարակությունից արդարացի ակնկալիքներ ունեն: Հասարակությունը պարտավոր է շատ ավելի լուրջ զբաղվել քաղաքացի  ու մարդ կալանավորների հանարաճանաչ իրավունքների ու հիմնական ազատությունների ապահովման աջակցության խնդրով: Ես նկատի ունեմ ՀՀ սահմանադրության գլուխ 2-ի 14-48 հոդվածներով որոշվածը: Այս իրավունքներից ու ազատություններից, ոչ իրենց կամքով ու հակառակ իրենց կամքի, հարյուրավոր կալանավորներ զրկված են:

Այս նպատակով, Գրիգոր Խաչատրյան մրցանակի զորությամբ ու իրավասությամբ, ես հիմնում եմ Կալանավորների աջակցության ֆոնդ և իմ բոլոր համակիրներին, ընկերներին, սաներին ու հարազատներին, բոլոր քաղաքացիներին ու միջազգային բարեգործական ու ոչ կառավարական կազմակերպություններին, հասարակական կազմակերպություններին ու իրավապաշտպան միություններին, պաշտոնատար անձանց կոչ եմ անում առավելագույնս աջակցել ֆոնդի գործունեության ծավալմանը՝ որպես կալանավորների բարեկամներ: Ես խնդրում եմ իմ բացակայության շրջանում կալանատան «իմ բարեկամը» ճանաչված լրագրողներ Ռուզան Մինասյանին, Վիկա Աբրահամյանին, Ժաննա Ալեքսանյանին ու Արմինե Օհանյանին, որպես ֆոնդի համանախագահներ-համակարգավորողներ, ստանձնել գործի կազմակերպման պատասխանատվությունը: Ես պատիվ կհամարեի, եթե Գրիգոր Խաչատրյանը խրախուսեր ֆոնդի ստեղծումը և գործունեության ծավալումը:

Որպես անկախության տարեդարձին կալանավորի նկատմամբ ՀՀ քաղաքացիների ուշադրության ու բարի կամեցողության դրսևորում՝ ես հայտարարում եմ նվիրատվության շաբաթ՝ սկսած այսօրվանից: Նվիրատվություն՝ ամենատարբեր ամսագրերի, թերթերի, զբաղմունքի նյութերի, քարտեզների, տեղեկատուների, ինքնուսույցների, գրենական պիտույքների, իրավական նյութերի (դատավորական ու քրեական օրենսգրքեր, ժողովածուներ): Բերեք դրանք Բլեյանի դպրոց, Ա1+, «Հայկական ժամանակ» ու «Առավոտ» օրաթերթեր:

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ես, իհարկե, երջանիկ հայր եմ…

1999թ. մայիսի 13-ին դուրս եկա Մայր դպրոցից` Մամուլի տանը ժամը 14:00-ին նախօրոք հայտարարված ասուլիսն անցկացնելու համար… Ինձ մոտեցան հատուկ հագնված սևազգեստավորներ և խնդրեցին նստել իրենց մեքենան… Ես չուզեցի տեսարան սարքել,

Նամակներ կալանատնից. 2.07.2000

Ո՞ր թիվն է, տարվա ո՞ր ամիսը, ո՞ր օրն ամսվա… Կոմիսիոն Կարոյին բերել են թիվ 39 խուց, դարձել է իմ լավ հարևանը Սարգիս Փաթաթյանը: Համառ մարդ է. վերջը մի լավ միջնորդություն

Բակունցի նամակը բանտից

Ծա՜նր է, շա՜տ ծանր… Փաստը մնում է անշրջանցելի. ես մեկուսացված եմ: Այստեղից սկսվում է ամոթի տանջալի գիտակցումը, միլիոն անգամ բանտարկման փաստի վերապրումը: Մտածում ես մեկ ժամ, երկու, երեք, մեկ օր,