Ինչպես ես ասացի Պողոտային՝ շնորհակալություն Դավիթ Գյուրջինյանին հանդիպելու և իմ հարյուր տարվա բարեկամի հետ զրուցելու համար… Ինչքա՜ն կարևոր բան իմացա ես Դավթի՝ սիրելի-հայտնի հայագետի դասախոսական ու գիտական կյանքից… Պողոտան, այո՛, այսպիսի հանդիպումների-զրույցների, փոքր խմբերով ինքնակազմակերպվող-ինքնակարգավորվող կանոնների պողոտա պիտի դառնա, դառնում է… նաև նրա կանոնները պիտի սրան մղեն յուրաքանչյուրիս… Բոլորս ենք հավասար, բոլորս՝ շարքային քաղաքացի, անգամ… ես՝ իմ Հայաստանի բրենդ դարձող հեծանվով…
Կարճ, երրորդ պլանից քննարկման մասնակցեցի Պողոտայում… Ա՜յ քեզ մշակված-կայացած ուսումնական պարապմունքի ձև (քննարկում) Պողոտայում. առաջին պլանում, նստած գետնին, շրջանով, քննարկման մասնակիցներն են… կանգնած, էլի շրջանով, քննարկման այն մասնակիցներն են, ում հարմար չէ գետնին նստելը… երրորդ պլանում՝ ես… Կուզեմ դառնալ այսպիսի քննարկման-շրջանի մասնակից. չեմ կարծում՝ որևէ խոչընդոտ լինի… Իսկ քննարկումը հմուտ վարում էր, վստահ եմ, լրիվ քաղաքացիական, ինձ անծանոթ ընկերը՝ մեգաֆոնով… Իմ հայացքում պատկերացան այսպիսի տասնյակ շրջաններ Պողոտայում… Ու հարյուրավոր երևանցիներ կարող են օրակարգ ձևավորել Պողոտայի, այսպես, օրակարգում հայտնված Պողոտայի հարցերը լուծել: Սա առաջացել է որպես քաղաքացիական Շարժում, ու կա այդպիսին: Պողոտան յուրաքանչյուրիս հարգանքն է պահանջում:
Իսկ Պողոտայում ես աղջիկների-տղաների հետ էի՝ իմ ընկերների, իմ Շուշոյի՝ խորոտ-կարմիր… Շուշոն ուրախ է… որ չհավանի Պողոտան, չի գա: Գալիս է…