Հանդիպեցի Ստեփանավանի զորամասի հրամանատարին, ով պաշտպանության նախարարի հանձնարարությամբ իր զորամասով պատասխանատու է Կուրթանի «Հնեվանք» անդրանիկ արշավախմբային ճամբարի կազմակերպման համար:

Երկու ննջարան՝ քսանական տեղանոց իր մահճակալ — ներքնակներով, դաշտային խոհանոց՝ իր սպասքով և քառասուն ճամբարականի ընդհանուր պարապմունքի վրանով, հիգիենայի հատվածով՝ լվացարաններով, սանհանգույցներով, մշտական ջրով, հեռադիտակներով, ուսապարկերով, էլեկտրասնուցմամբ:

Մի խոսքով՝ իսկական ռազմամարզական դաշտային ճամբար Հնեվանքի շրջակայքում, Ձորագետը իր կիրճով, իր հեռանկարով, Ձորագետի աջ ափին, անտառում: Տեսարան է:

Թունավոր օձեր այս տարածքում չկան:  Պաշտպանության նախարարության տրամադրած երկու ավտոբուսները ոչ միայն մեզ կհասցնեն Կուրթան՝ հետադարձով, այլև հինգ  օր կապահովեն ուսումնահայրենագիտական ճամփորդությունները: Գնդապետ Հովհաննիսյանի համհարզի ուղեկցությամբ անցա ճամփորդությունների երթուղիներով. շշմելու է: Կրկնում եմ՝ այն, ինչ դուք կտեսնեք ճամբարի հնգօրյա հերթափոխում, շշմելու է: Ուրիշ ի՞նչ է պետք սեբաստացուն՝ ամռանը լիարժեք լինելու համար: Պատասխանում եմ. այս ճամբարը այդպիսին է: Չորս հերթափոխում՝ հարյուր վաթսուն սեբաստացի: Անջինջ տպավորություններ կունենաք Ստեփանավան-Կուրթան-Հնեվանքից:

Մնացածը՝ ճամբարի հերթափոխի ծրագրում:

Առաջին հերթափոխը՝ քառասուն մասնակից, օգոստոսի 1-6-ը:

Մեկնումը՝ Սուրբ Երրորդություն եկեղեցու մոտից, ժամը 08: 30 րոպե:

Հատուկ ձեզ համար ու միշտ ձեր՝ Աշոտ Բլեյան

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Չմուշկով… Հիսուն տարի անց…

Երբ կրթահամալիրի Արևելքի, Արևմուտքի ու Հյուսիսի տարատարիք սովորողների քսան հոգիանոց խառը խումբը ուսուցիչների առաջնորդությամբ, բոլորը Հասմիկներ (Թոփչյան, Մաթևոսյան ու Սիմոնյան), ինչպես հինգերորդցի  Ասատրյան Նանեն ասաց՝ մեր Էլինան ինչո՞վ Հասմիկ չէ,

Պիտի տեսնելուդ ունակությունը կերտես, որ տեսնես այն, ինչ չեն տեսնում ուրիշները…

Լուսանկարը` Արմինե Աբրահամյանի: Ո՞վ է եղել Երևանի վարչական տարածքում գտնվող աղի հանքում, ոչ թե քաղաքի` այդ անունով հայտնի մասում, այլ բուն աղի հանքում… Աղի հանքեր կան աշխարհով մեկ, որոնցից շատերը

Մարտին հայտնվում է ձնծաղիկը, ու ծնվում է, ջա՜ն, Տաթևիկը

Իմ օրվա գիրը՝ օրագիրը, օրվա մասին թվով վեցհարյուրիններորդ անընդհատ իմ գիրը-պատումը, օրվա իմ ապրածը՝ որպես պահին ասված խոսք, որ գործողություն դարձավ կամ կդառնա… որտե՞ղ թողեցի խոսքս երեկ ու հիմա ի՞նչ եմ