Թուրքիայի՝ թուրքական հասարակության, թուրքական պետականության կենսունակությունը նոր դրսևորում ունեցավ Թուրքիայի հունիսի 7-ի խորհրդարանական ընտրություններում: Թուրքիայի՝ 13 տարի իշխող Էրդողանի «Արդարություն և զարգացում» կուսակցությունը կորցրեց միայնակ կառավարություն ձևավորելու իրավունքը: Թուրք հասարակության զարգացման մակարդակը պահանջեց բազամակուսակցության նոր մակարդակ՝ կոալիցիոն կառավարության և արդար-բարդ ընտրություններով հասավ դրան: Թուրք ժողովրդին 13 տարի բարգավաճում և ապահովություն բերած, թուրքերի ճնշող մասի վստահությունը վայելող Էրդողանն ու իր կուսակցությունը ստիպված եղան ընդունել քաղաքական նոր իրավիճակի գերակայությունը ընտրություններով… Սա եմ ես անվանում արդարություն և զարգացում, որպես հասարակություն՝ բացվող-շատացող, որպես պետություն՝ հանրապետական-աշխարհիկ-հզոր…

Մեզանում, Հայաստանում՝ Արտաշատ, Աբովյան, Ալավերդի քաղաքներում, 32  համայնքներում ընտրություններ էին: Նշված համայնքներից 18-ում ընթանում են միայն համայնքի ղեկավարի, 12-ում` միայն ավագանու անդամի ընտրություններ, իսկ երկու համայնքներում` միաժամանակ համայնքի ղեկավարի և ավագանու անդամի ընտրություններ: «Տեղական» վերածննդի, կալվածքների վերահսկման իրավունքի ձևակերպման պրոցեդուրաներ… ինչպես բուհերում, համալսարաններում, քոլեջներում, դպրոցներում… Մեկ բառով՝ անշարժություն… Մեզանում հաստատվող-չնահանջող անշարժությունը  հաղթանա՞կ է…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Առանց տեսիլքի իրագործման ի՞նչ բեկում…

Հայտնի են աշխարհի լավագույն լողափերը. ահա: Դրանցից մեկում՝ Կուբայի Playa Paraiso-ում, եղել եմ 1977թ. հունվարին, ես ուսանողական ջոկատի կազմում… Պատմե՞լ եմ: Օրագրում իմ որոնում եմ հայտարարում՝ պարզելու համար… Իսկ կրթահամալիրի Բանգլադեշում, «Սեբաստիա»

«ԵՍ ՄԵԿՆ ԵՄ ՆՐԱՆՑԻՑ»

«Ինչ՞ու ինձ և Տեր- Պետրոսյանին սատարող մյուս տասնյակ հազարավորներին մարտի մեկի դեպքերի առիթով հարուցված քրեական գործում չեն ներգրավում իբրեւ մեղադրյալ, վկա կամ տուժող»,-հարցնում է Աշոտ Բլեյանը… «Հացադուլ հայտարարած մարդիկ իմ

Հայոց աշխարհի սահման-գյուղերը՝ անառիկ բերդեր 

«Խորհրդային Հայաստան», 28 ապրիլի 1990թ. Հանրապետության Գերագույն խորհրդի երեսփոխան Աշոտ Մանուչարյանի հետ Վայքում հանդիպեցինք մեծաթիվ մարդկանց հետ: Ուշ էր արդեն: Ազնաբերդի (նախկին Գյուլիստան) մի քանի տղաներ մոտեցան մեզ և պնդեցին, որ անմիջապես մեկնենք գյուղ: