Համակեցությունը ՀՀ-ի հանձնվելը չէ. դա ճիշտ ճանապարհ չէ։

Կինոյի մարդ ենք բոլորս դարձել, դաժան էդ կինոն մենք ուզում ենք նայել։ Տեսե՛ք, հասարակ բան, երկրորդը Արցախի խնդիրը չէ։ Ես չեմ կարող դրա հետ հաշտվել։ Այսինքն, էդպես հեշտ տվեցի եւ էդ էջը փակեցինք եւ այլն․․․ Ու հետո շարունակում ենք խոսել համակեցությունից։ Չի կարող էդպես լինել։

— Չի լինի՞ մարսել։

— Ես կարծում եմ, ոչ միայն չի մարսվի, այլեւ դա համակեցության ճանապարհը չէ։

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=ie1g4uEgdVo?si=gwnPLnHDlGv-lh79]

Զրույց Կարպիս Փաշոյանի հետ։

 

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Լցվեցինք ու… լծվեցինք…

Երեկվա կարևոր քաղաքական-քաղաքացիական իրադարձությունը, իհարկե, Մանուշակ Աբրահամյանի երրորդ երեխայի ծնունդն էր… Աղջիկ, իհարկե… Մանուշակի երրորդ դասարանցի սաների և Մանուշակի դասարանի այսօրվա ղեկավար-ընկերուհի Կարինե Մամիկոնյանի հետ աղմուկով-զվարթ քննարկում էինք անվան հարցը…

Քամին ինչի՞ է փչում, որ երկինքը սառի՞…

Իմ սովորական, բազմազբաղ օրվա, իմ առցանց ուսուցման առաջին շաբաթի ամփոփիչ-սեմինարային օրվա, իմ՝ Արաքս Հովհաննիսյան 14-ամյա թոռնիկի ծննդյան խորհրդով առանձնահատուկ օրվա մեջ, ժամը 14:00 անսասան էր. կանխորոշված էր ու օրվա ավարտը…

Հասարակական ողբերգությունից ցնցվելու համար «ծայրահեղ պացիֆիստ» կամ Թումանյան լինել պետք չէ

16. 12. 1992 թ. Այս տարվա դեկտեմբերի 10-ին Հայաստանի պաշտպանության նախարարության ուժերը, նախօրոք մշակած պլանի համաձայն, մինչև 8-9 կմ խորացել են Ադրբեջանի Զանգելանի շրջանի տարածքում, գրավելով շրջանի Կապանին սահմանակից տասնյակի