Մենք ճամփա ընկանք առավոտ ծեգին… 

Արմինեն, որ առաջին անգամ էր առաջնորդում մեզ Արտաշատ-Սիսիան ձմեռային խճուղով, պահանջվող տոկունություն ու վարպետություն ցուցաբերեց․ թեթև, ուրախ հասանք։ 

Մենք արդեն մեր հայտնի հոր հորեղբայր՝ Բլեյան Եգորի, մեր Եգոր բիձու* տանն ենք, բիձու հովանու ներքո, Անժելայի հոր՝ Բլեյան Վաղարշի ընտանիքում: Սկսել ենք հավաքվել իրար գլխի… Դավիթն ու Աստղիկը, շրջապատված մեծ խումբ Բլեյաններով, Անժելենց տան քարտեզի առաջ, գործողությունների պլանն են կազմում: 

Սիսիանի բոլոր Բլեյանների կողմից՝ շնորհավոր Նոր Տարի։ 

* բիձա (բրբ.)՝ հորեղբայր 

Կարդացեք նաև՝ 

#1946

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Տարբեր լինելը մեր յուրահատկությունն է…

Նորքի բլուրն իմ ու Դավիթ Բլեյանի ամեն առավոտվա ճոճքի վկաներից է, ինչպես հեռուստաաշտարակը… — Ինչի՞ համար է հեռուստաշտարակը: — Ինչո՞ւ մյուս աշտարակները չեն ուզում ավելի բարձրանալ: Էլ ի՞նչ աշտարակներ կան…

Թվով 1492-րդ գիրն իմ ընդունեք որպես հաղորդագրություն տիարի

Այսօրվա իմ բացակայությունը հաստատումն է, որ ես երկշաբաթյա արձակուրդում եմ։ Այս մասին ձեզ տեղակացրել էի վաղօրոք։ Այսպիսով, նման ռեժիմը կօգնի օր առաջ հաղթահարել հիվանդությունը և փորձարկել տիարի նոր կարգավիճակը կրթահամալիրում,

Նվաճումների ճանապարհային քարտեզով․․․

Կրթահամալիրի կենտրոնից Սարալանջ անցումին դադար եմ առնում. ինձ ձգում է  Գեղարվեստի նորաստեղծ թվային արվեստի սրահը՝ նախկին նկուղի հարավից լուսավորվող մուտքով․․․ Արվեստանոց, որ ստեղծում են ամենօրյա իրենց անհատական ջանքերով Մերի Անդրեասյանն ու Դավիթ Քոչունցը։ Դեպի