Կրթահամալիրը որպես աշխարհ դուրս պիտի գար Բանգլադեշից ու տարածվեր տարածվեր… սա մեր մանկավարժությամբ է որոշված, ասված է՝ ստեղծական, մոբիլ, առանց խտրության, յուրարքանչյուրի համար, ամենուր, անսահման…

Բայց որ Սևանի «ժայռ»-ով, Վարդենյաց լեռնանցքով, Սելիմի քարավանատնով,  Քարագլուխի կիրճով կմտներ-կհասներ-կվերադառնար Եղեգիսի Արատես ու սեպտեմբերին Արատեսը կլիներ նույնքան բանուկ, ներառական, գրավիչ, հետաքրքիր, որքան կրթահամալիրի Հյուսիս-Հարավ-Արևելք-Արևմուտքը… Սա եղավ, և այս էինք մենք փաստում մեր եռօրյա ռազամամարզական բաց հավաքով. Եղեգիսի պատանիներով, ուսուցիչներով, դպրոցների տնօրեններով, համայնքապետ-գյուղապետերով, ՀՀ պաշտպանության, Տարածքային կառավարման և զարգացման փոխնախարարներով, Կրթության  և գիտության, Բնապահպանության նախարարությունների վարչությունների պետերով, Վայոց ձորի մարզպետով… Ու սրանով նաև՝ բոլորի  տիարի ուրախությունը, որ չփոխանցեմ, պատկերացրե՜ք…

Այսպիսի լեցուն երեք օր՝ կրթահամալիրի քոլեջի և ավագ դպրոցի սովորողների նախապատրաստած…

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=FOo4TxTyflU]

Տեսագրումը՝ Արմինե Թոփչյանի 

Արատեսյան նկարաշարը՝ կրթահամալիրի տնօրենի օբյեկտիվից․․․

#1463

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Նվաճող գի՞ր, թե՞ նվաճողի գիրը

Իմը գիր-գրականություն է գրողի իմ ոճով քմահաճությամբ կետադրելու չկետադրելու իմ իրավունքով ինչպես այս իմ օրը այն կյանքը կրթահամալիրի Դպրոց-պարտեզի աշխույժը իր դուրս ու ներսով կրթահամալիրի մյուս դպրոցների պատրաստված խմբերով սովորող

Կա օր՝ որպես մեր ազնվական, արարչական ծագման վկայագիր

Մեր պաշտելի հայրը, մեծ եղբայրս նրան «նախագահ» էր դիմում, նոր Բլեենց թագավոր Շամխալբեկը ծննդյան օր չի ունեցել, մեր ընտանիքում չի նշվել… Ինչպես իմ խորոտիկ-անանեծք-օրհնաշատ Ազիզ տատը, ինչպես ինձ հանդիպած ամենակամային-ուժեղ

Ամանորով սկսվող պատմություն

Սիրելի Ձմեռ պապիկ, ես քեզնից կուզեմ անակնկալ, քանի որ ամեն ինչ ունեմ: Ես ամենաշատը կուզեմ, որ շատ ձյուն գա: Սիրով՝ Դավիթից Բլեյան Ողջու՜յն, սիրելի ընկեր, սիրելի ՜ Դավիթ։ Ապրես: Քեզ