Գիտե՞ք` սա տարիների ձեռքբերում է: Ես սա տեսնելու, արձանագրելու ակնակալիքով եմ եկել Ստեփանակերտ, թե չէ, առանց ինձ էլ քառօրյայի մասնակիցները գիտեն իրենց անելիքը: Ես դա՛ էլ տեսա: Մարթա Ասատրյանը՝ իր էկո-հայրենագիտական ակումբով, Ռինա Շագինյանը՝ իր ընկերությամբ, վրացերենի դրական գործոնով, Հասմիկ Նալբանդյանը՝ էկոտուրի իր նախաձեռնությամբ և դրա զարգացման ուշադիր, մարդկային, մասնագիտական վերաբերմունքով, կեցցե՜ն:
Այս քառօրյա հավաքի հաջողությունը յուրահատկություն է հաղորդում էկոտուրի, Ստեփանակերտի և Երևանի մասնակիցների (Անահիտ Մեսրոպյան և Մարթա Ասատրյան) նախաձեռնող գործոնը:
Այս անգամվա հավաքին արդեն ես մասնակցում էի այլ ձևաչափով` Արմինեի և Դավիթ Բլեյանի հետ: Ես էլ, ինչպես էկոհայրենագիտական ակումբի անդամները և ղեկավարները, իմ ընտանքով ոչ թե հյուրատանը, այլ Շուշիի իմ ընտանիքում անցկացրի` Խաչատրյան-Նալբանդյանների բազմամարդ ընտանիքում, իսկական ընտանեկան միջավայրում` իր առօրյայով, կենցաղով, հոգսերով, ուրախություններով, զերծ արհեստականությունից, պաշտոնականությունից: