Մենք ճամփա ընկանք առավոտ ծեգին… 

Արմինեն, որ առաջին անգամ էր առաջնորդում մեզ Արտաշատ-Սիսիան ձմեռային խճուղով, պահանջվող տոկունություն ու վարպետություն ցուցաբերեց․ թեթև, ուրախ հասանք։ 

Մենք արդեն մեր հայտնի հոր հորեղբայր՝ Բլեյան Եգորի, մեր Եգոր բիձու* տանն ենք, բիձու հովանու ներքո, Անժելայի հոր՝ Բլեյան Վաղարշի ընտանիքում: Սկսել ենք հավաքվել իրար գլխի… Դավիթն ու Աստղիկը, շրջապատված մեծ խումբ Բլեյաններով, Անժելենց տան քարտեզի առաջ, գործողությունների պլանն են կազմում: 

Սիսիանի բոլոր Բլեյանների կողմից՝ շնորհավոր Նոր Տարի։ 

* բիձա (բրբ.)՝ հորեղբայր 

Կարդացեք նաև՝ 

#1946

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Վռազ օրագիր

Կատաստրոֆա՜, առավոտյան արթնացել եմ լույսը վաղուց բացված՝ 6.30: Այսպես ե՜րբ էր եղել մեկ էլ… Պարզվում է, իմ տեղը համակարգչի առաջ Արմինեն է զբաղեցրել 4.30, սա էլ մեր տան թարսը եղավ.

Ո՜վ զարմանալի….

Ես Գյումրիում էի, երբ տեղեկացա, որ Առողջապահության համակարգի աշխատողներ են այցելել կրթահամալիրի դպրոցներ՝ իրենց պարտականությունները որպես նախաձեռնություն լայնորեն գովազդելով…  Հետո ինձ պատմում են… Հեռախոսով մի բուժաշխատող մյուսին նկարագրում է մեր

Քամին ինչի՞ է փչում, որ երկինքը սառի՞…

Իմ սովորական, բազմազբաղ օրվա, իմ առցանց ուսուցման առաջին շաբաթի ամփոփիչ-սեմինարային օրվա, իմ՝ Արաքս Հովհաննիսյան 14-ամյա թոռնիկի ծննդյան խորհրդով առանձնահատուկ օրվա մեջ, ժամը 14:00 անսասան էր. կանխորոշված էր ու օրվա ավարտը…