Անթույլատրելին, իհարկե, իրար դեմ, թե իրար մեջքով կանգնած ժողովրդով երկու նվիրական-խորհրդանիշ հրապարակն է՝ Ազատության և Հանրապետության, դատարկ ու շրջափակված Ազգային ժողովը, կառավարարության՝ մեծաքանակ ոստիկանությամբ պաշտպանվող մուտքուելքը… Ներող եղեք. երկու այծերի պատմություն է կառավարության ու բանակի այսօրվա «առճակատումը», անզոր բազմությունների կողմից հրահրվող թամաշա այսօրվա մեր նեղ կամրջին պատմության։ Հայտնի ելքով։ 

Եկեք միանանք որպես մի հրապարակ՝ Բաղրամյան-Ֆրանսիական հեղափոխության-Ազատության, Հանրապետության ժողովրդով, որ տեղավորվենք, որ ես էլ հրապարակում լինեմ, յուրաքանչյուրը արգելք չունենա հրապարակի ճանապարհին, դառնանք մեկ հայաստանյան հասարակություն՝ բռնությունը բացառող, օրինականությունը հաստատող։ Պահանջենք-կազմակերպենք-հնարավորություն տանք, որ Ազգային ժողովը, կառավարությունը, ՀՀ նախագահը, իրավապահ, բանակի, անվտանգության մարմինների ղեկավարները, հրապարակում այսօր եղած քաղաքական առաջնորդների մասնակցությամբ, ողջը՝ ուղիղ հեռարձակմամբ, համաձայնության գան արտահերթ ընտրությունների ժամանակի, ձևի, կազմակերպման ճանապարհային քարտեզի շուրջ… Այսպիսով կհաստատենք քաղաքական կարգավորումների համար անհրաժեշտ ներհայաստանյան համերաշխություն։ Թույլ տանք, ստեղծենք, պահանջենք, վերահսկենք, որ մեկ հասարակության պետական բոլոր ինստիտուտները վերջապես օրինական գործեն՝ հանուն Հայաստանի Հանրապետության ու Արցախի… 

Որ գարունները գան ու չգնան,
Որ հավերժանան զմրուխտ դրախտով,
Որ բեկվի իմ դեմ խորհուրդը մահվան,
Որ մարդը ցնծա հավերժի բախտով….
Շիրազ 

Որ մարտի մեկը մեզանում այսուհետ այսպիսի գարնան խորհուրդ ունենա։

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Ուռա՜… ընտրություններ են

Սեբաստացիներ կրթական բաց համայնքի սահմանված կարգով առաջադրում և էլեկտրոնային քվեարկությամբ ընտրում է կրթահամալիրի խորհրդի նոր անդամների. մանկավարժական աշխատողների խորհուրդը՝ իր, սովորողների-սաների ծնողական ընկերակցությունը՝ իր թեկնածուին:

Իմ օրվա գիրը քայլքով, ճամբարով արևմուտքի դպրոց-պարտեզի

Շուշան Դոյդոյանին հանդիպեցինք իր ճամբարական աղջնակի՝ Մայայի հետ. երեսուն տարին ոնց թռավ Դոյդոյան քույրիկ սովորողների հետ մեր հանդիպումից։ Ուսապարկով հավաքում եմ ճամբարներում դժգոհություն, բողոք, քիթ-մռութ, մյուս կողմից՝ առաջարկներ, նախաձեռնություններ․․․

Ոչ, ես չեմ կորել… ուղղակի վերցրու, կջերմանաս…

Կորել է իմ այս վերնագրի հեղինակը։ Ո՞վ կդնի հղումը՝ որտեղի՞ց եմ վերցրել այս տողը։  Ավագ դպրոցի մեր սովորող Կարինե Կիրակոսյանին՝ «Անպատ դպրոցի սովորողը» հրապարակման հեղինակին, արձագանքում եմ՝ խիզախե՛ք որպես ուսանողներ՝