Անթույլատրելին, իհարկե, իրար դեմ, թե իրար մեջքով կանգնած ժողովրդով երկու նվիրական-խորհրդանիշ հրապարակն է՝ Ազատության և Հանրապետության, դատարկ ու շրջափակված Ազգային ժողովը, կառավարարության՝ մեծաքանակ ոստիկանությամբ պաշտպանվող մուտքուելքը… Ներող եղեք. երկու այծերի պատմություն է կառավարության ու բանակի այսօրվա «առճակատումը», անզոր բազմությունների կողմից հրահրվող թամաշա այսօրվա մեր նեղ կամրջին պատմության։ Հայտնի ելքով։ 

Եկեք միանանք որպես մի հրապարակ՝ Բաղրամյան-Ֆրանսիական հեղափոխության-Ազատության, Հանրապետության ժողովրդով, որ տեղավորվենք, որ ես էլ հրապարակում լինեմ, յուրաքանչյուրը արգելք չունենա հրապարակի ճանապարհին, դառնանք մեկ հայաստանյան հասարակություն՝ բռնությունը բացառող, օրինականությունը հաստատող։ Պահանջենք-կազմակերպենք-հնարավորություն տանք, որ Ազգային ժողովը, կառավարությունը, ՀՀ նախագահը, իրավապահ, բանակի, անվտանգության մարմինների ղեկավարները, հրապարակում այսօր եղած քաղաքական առաջնորդների մասնակցությամբ, ողջը՝ ուղիղ հեռարձակմամբ, համաձայնության գան արտահերթ ընտրությունների ժամանակի, ձևի, կազմակերպման ճանապարհային քարտեզի շուրջ… Այսպիսով կհաստատենք քաղաքական կարգավորումների համար անհրաժեշտ ներհայաստանյան համերաշխություն։ Թույլ տանք, ստեղծենք, պահանջենք, վերահսկենք, որ մեկ հասարակության պետական բոլոր ինստիտուտները վերջապես օրինական գործեն՝ հանուն Հայաստանի Հանրապետության ու Արցախի… 

Որ գարունները գան ու չգնան,
Որ հավերժանան զմրուխտ դրախտով,
Որ բեկվի իմ դեմ խորհուրդը մահվան,
Որ մարդը ցնծա հավերժի բախտով….
Շիրազ 

Որ մարտի մեկը մեզանում այսուհետ այսպիսի գարնան խորհուրդ ունենա։

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Հեծանվային-նախագծերով-հընթացս գիր…

Ուռա՜․․․ Կրթահամալիրի ծածկած լողավազանի ղեկավար Անուշ Համբարյանի և Քրիստինե Հարությունյանի նախաձեռնությամբ ուսումնական արձակուրդի օրերին նորոգվեց ծածկած լողավազանն իր հանդերձարանով, ավազանով։ Քիչ առաջ, Մայր դպրոցի ճանապարհին, ես դադար առա և Անուշի

Կեցցե՜ս, Վիեննա, շնորհակալ եմ, որ այդպիսին ես, որ կաս…

Որ Վիեննան Եվրոպայի հայտնի մշակութային մայրաքաղաքներից է՝  Փարիզից հետո-Փարիզին հավասար, որպես թանգարանների-ցուցադրությունների-համերգների բրենդի քաղաք, գիտեի, լսել էի, աջուձախ պատմել էին… Այնտեղ լինելու առիթներ ունեցել էի, չէի օգտվել, բայց ծրագրված այց

Բարի լույսի… ի՞նչն երևաց…

Պատկերացրի՞ք հիմա զանգերով հնչած ուրախությունը Տաթևենց-Սամվելենց-Արևիկենց տանը, Վահանի կլոր մեկ տարեկան դառնալը, կնունք-մկրտությունը Ջրվեժի եկեղեցում… Ինչպիսի՜ օյին է թափվելու բոլորիս հերոսը դարձած Սերոբյանի գլխին… Տոն-օր եմ ասել… Տարոսը բոլորիս… Բարի