Ռենտգեն #20

Զրույց Ռուբեն Բանուչյանի հետ։

00:00 — Անոնս

02:02 — Չդժգոհելու, ուրախ միջավայր ձևավորելու անհրաժեշտության մասին:

03:00 — ԵՊՀ-ում իրականացված առաջին ուսանողական «հեղափոխության» մասին:

06:40 — 23 տարեկանում դպրոցի փոխտնօրեն դառնալու և առաջին հայագիտական դասարանների ստեղծման մասին:

11:43 — 1989 թվականին «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիրի գրանցման մասին:

16:38 — Անկախության տարիներից կրթության ոլորտում առկա բացթողումների և խորհրդային իներցիայի մասին:

19:06 — Լուսավորության նախարար աշխատելու և բարեփոխումների հարցում կառավարության աջակցությունը չստանալու մասին:

24:31 — Պետական պաշտոններով հետաքրքրված չլինելու և նոր քաղաքական ուժի ձևավորման անհրաժեշտության մասին:

34:45 — Հանրային ճաշակի պատասխանատու լինելու մասին:

36:44 — Հայերենի նկատմամբ ունեցած ակնածանքի մասին:

40:12 — 1998 թվականի նախագահական ընտրություններում առաջադրվելու և քաղաքական գործունեությամբ զբաղվելու մասին:

44:52 — Անազատության մեջ գտնվելու տարիների մասին:

50:16 — Խաղաղության, հայերի և ադրբեջանցիների միջև խաղաղ համակեցության մասին:

52:40 — 2018 թվականի իշխանափոխության, դրա բերած, բայց չօգտագործված հնարավորությունների մասին:

57:11 — Վանո Սիրադեղյանին չվերադարձնելու, նրան հանձնելու մասին:

Աղբյուրը՝ infocom.am

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Էլեկտրիկ Երևան 

2016թ. պայքարի Խորենացի 2018թ. սիրո և համերաշխության հրապարակ Պողոտայի շարժումն իմ օրագրում 23.06.2015 Այսօրվա համար էի գրել կարծես երեկվա իմ գիրը. մինչև լույսը չբացվեց, չիմացանք մեր գլխին գիշերհանա եկածը։ Իմ հունիսյան մանկավարժական պատումի անիվն

Օրվա քաղաքական գիրը

Երբ տուն մտա, Դավիթն ու Արմինեն, տեղեկացված իմ օրվա մասին, ինձ սպասում էին… Ասում եմ. – Դավիթ, իրիկուն է, չլողանա՞ս… Խեթում է. – Իրիկուն չի, գիշեր է… Իսկական Սասունցի Դավիթ…