– Ձյուն մաքրող մեքենա ունե՞մ, ունե˜մ,- իր նոր մեքենաները, որ այսօր մայրիկն է նվիրել, ցուցադրում է Դավիթը:- Շտապ օգնության մեքենա ունե՞մ, ունե˜մ…
Էդ ոչինչ, բայց որ անցավ ավտոսրահի մեքենաների˜ն…
– Ինքնաթափ մեծ բեռնատար մեքենա ունե՞մ, ունե˜մ,- ես սկսեցի ելքեր որոնել ինքնապաշտպանության…
– Իսկ ինչ մեքենա չունես, Դավիթ ջան,- շեղել եմ ուզում ես: Դադար…
– Դեղին ջիպ մեքենա ունե՞մ. չունե˜մ…
– Կապույտ ամբարձիչ մեքենա ունե՞մ, չունեմ ես, հայրի˜կ…

Դավթի համար դժվար չէր ցույց տալը, որ ավելի շատ մեքենա չունի, քան՝ ունի…

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Կա օր՝ որպես մեր ազնվական, արարչական ծագման վկայագիր

Մեր պաշտելի հայրը, մեծ եղբայրս նրան «նախագահ» էր դիմում, նոր Բլեենց թագավոր Շամխալբեկը ծննդյան օր չի ունեցել, մեր ընտանիքում չի նշվել… Ինչպես իմ խորոտիկ-անանեծք-օրհնաշատ Ազիզ տատը, ինչպես ինձ հանդիպած ամենակամային-ուժեղ

5-6 տարեկանների, ընտրության-պարտադրանքի սահմանում

Արմինե մայրիկը, բնական է, կարևոր քունն է շարունակում առնել. կիրակի է, ես ու Դավիթ Բլեյանը խոհանոցում, պատշգամբային ճոճից հետո, մրգառատ մեծ սեղանի շուրջ հաղորդակցվում ենք. — Ո՞նց է արևը հասունացնում

Ամենահուզիչը Դավթի դիմելաձևն է

Իսկ Նազենի Հովհաննիսյան քույրիկի և անբաժան Սոֆի Մխեյանի հետ հանդիպումը մենք տեղափոխեցինք իրիկուն, մեր տուն. առանց Դավիթ «սրտակերի» մեր գրավիչ աստղերին ինչպե՞ս երկար զբաղեցնես… Դավիթ Բլեյանը, ինչպես փոխանցում են նկարները,