Ֆրանսերենից թարգմանությունը՝ Լիլիթ Բլեյանի

Սալվատորե Ադամո

Իջնում է ձյունը,
Դու չես գա այսօր ինձ մոտ
Իջնում է ձյունը
Բերելով մի ցուրտ կարոտ
Մետաքսե թափորն այս
Ճերմակ արցունքները
Թռչունն էլ ճյուղին, տե՛ս,
Լալիս է իր սերը

Էլ չես գա դու, ես գիտեմ,
Տխրությունն իմ կգրկեմ
Իսկ ձյունը սկսել է իր լուռ կարուսելը.
Լալալալա
Իջնում է ձյունը,
Դու չես գա այսօր ինձ մոտ
Իջնում է ձյունը
Բերելով մի ցուրտ կարոտ
Շուրջն այնպես տխուր է
Ամեն ինչ ինձ պարզ է
Ձյունե լռությունը
Սպիտակ մենությունը

Էլ չես գա դու, ես գիտեմ,
Տխրությունն իմ կգրկեմ
Իսկ ձյունը սկսել է իր լուռ կարուսելը.
Այս ձյունն էլ սկսել է տխուր կարուսելը….

Salvatore Adamo

Tombe la neige
Tu ne viendras pas ce soir
Tombe la neige
Et mon cœur s’habille de noir
Ce soyeux cortège
Tout en larmes blanches
L’oiseau sur la branche
Pleure le sortilège

Tu ne viendras pas ce soir
Me crie mon désespoir
Mais tombe la neige
Impassible manège

Tombe la neige
Tu ne viendras pas ce soir
Tombe la neige
Tout est blanc de désespoir
Triste certitude
Le froid et l’absence
Cet odieux silence
Blanche solitude
Tu ne viendras pas ce soir
Me crie mon désespoir
Mais tombe la neige
Impassible manège.

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=KLFrRKGHo2g?rel=0]

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Հովհաննես Թումանյան «Մեծ ցավը»

Անցյալները խոսեցինք էն մասին, թե մեր հարևան ժողովուրդները մեզ չեն ճանաչում, մենք էլ նրանց ու հաճախ ընկնում ենք ցավալի թյուրիմացությունների մեջ («Հորիզոն», N 40): Բայց կա ցավի ավելի մեծը, ավելի

Խաչատուր Աբովյան «Զանգի»

Հատված «Վերք Հայաստանի» վեպից<1>Ինչպես մեկ կատաղած վիշապ՝ երկնքիցը թռած, գլխիվեր ճոլոլակ, մեկ տուտը Սևանի հանդարտ ծովումը, մեկ տուտը Արազի քրքրված ղրաղումը, սար ու ձոր կխչոր տալով, քանդելով, տապալելով, քափ ու

Որպես սկիզբ

ՄԵՆՔ կամ, իմ կարծիքով, ամենակենսահույզ հիմնահարցը, ինչ բնագավառի էլ որ նա վերաբերի: Իմ մեկնակետը, դիրքորոշումը, հոգսը… ՄԵՆՔ, կամ այս ենք, այսպիսին ենք, այսպես ենք մտածում: Ուղղեք մեզ, շտկեք, բայց ընդունեք,