Պարտավոր ենք, ասել է՝ կարող ենք
Մենք բոլորս, որ, հոգնաբեկ, չենք նայում վեր — Մոռանալով աշխարհային չարը, բարին՝ Տրտո՜ւմ կօրհնենք մի իրիկուն օրերը մեր — Ու կնայենք Հարդագողի ճանապարհին… Լրագրող Սիրանույշ Պապյանի հեռախոսազանգն ինձ բռնեց հոկտեմբերի
Մենք բոլորս, որ, հոգնաբեկ, չենք նայում վեր — Մոռանալով աշխարհային չարը, բարին՝ Տրտո՜ւմ կօրհնենք մի իրիկուն օրերը մեր — Ու կնայենք Հարդագողի ճանապարհին… Լրագրող Սիրանույշ Պապյանի հեռախոսազանգն ինձ բռնեց հոկտեմբերի
Շարունակեմ իմ արցախապատումը: Ստեփանակերտի ֆիզմաթ դպրոցի 10-րդ դասարանցի Անգելինայի քոմենթն ահա. «Շատ հաճելի օր էր՝ հաճելի մարդկանց հետ, վաղն էլ անհամբեր սպասում եմ առավոտյան ընդհանուր պարապմունքին: Ապրիլին, որ մասնակցեցի էկոտուրին, ու
Ամենևին մի՛ երդվիր. թող քո խոսքը լինի «այո»-ն՝ այո, և «ոչ»-ը՝ ոչ: Մեր ընտանիքի՝ Շուշիի բարեկամներ Խաչատրյան-Նալբանդյաններին ասել էի՝ այո՛, 2014-ին Դավիթ Բլեյանի ու Արմինեի հետ կլինենք Արցախում, կհյուրընկալվենք Շուշիի՝
Բլեյան Դավիթը երկար ժամանակ լողավազանում է, անաղմուկ այնքան, որ իր մասին մոռացել ենք: Սովորաբար նա չլմփոցով, երգով-կանչով է անցկացնում իր լող-լոգանքն ամենօրյա: — Դավիթ,- մտնում եմ բաղնիք,- էս ինչ լուռ
Շարունակեմ։ 1994թ. չի կարելի համեմատել ո՛չ 1996-ի հետ, ո՛չ 2004-ի… առավել ևս՝ 2014-ի… ՀՀ լուսավորության նախարար նշանակման օրը ես գնում եմ նախարարություն՝ Խորենացի փողոցի հայտնի շենքը, «Շիրակ» հյուրանոցի հարևանությամբ, որ արդեն քանի
გუშინაც როგორც ზაფხულში ჩემი დღე დაიწყო დილის 08 საათზე სპორტულ დარბაზიდან, ძირითადი სკოლის, სკოლა-ბაღის, ახალი სკოლის, ხელოვნების სკოლის და დედა სკოლის ქვიშის საფარით სპორტულ მოედანზე ერთ დღეში დიდი საქმე ჩატარებულა,
Голос Армении, 1995г. В последнее время имя Ашота Блеяна вновь стало фигурировать на страницах армянской печати. На сей раз причиной тому явился конфуз со школьными учебниками: население в очередной раз
Գոլոս Արմենիի, 1995թ. Վերջին ժամանակներս Աշոտ Բլեյանի անունը դարձյալ սկսել է հիշատակվել հայ մամուլի էջերում: Այս անգամ դրա պատճառը դպրոցական դասագրքերի հետ կապված խառնաշփոթն էր. հերթական անգամ բնակչությունն իրեն խաբված համարեց:
Ես չեմ գրում, պատմում եմ, ինչպես հայրս… Հա, ինձ մեր չի բերել, ես հորս տղան եմ, ուզում եմ նրա նման լինել… Իմ մեջ թույնը բացակայում է, չգիտեմ՝ օրվա մեջ առաջանո՞ւմ
Եթե ճիշտ է, որ ԽՍՀՄ-ը մենք քանդեցինք՝ հանուն Ղարաբաղի, որ ազատագրենք ադրբեջանցիներից այն, ճիշտ է նաև, որ մենք Եվրասիական տնտեսական միություն կոչվող կազմավորման ձևով վերականգնում ենք այն, որ պաշտպանենք Արցախը