Ի՞նչ ենք փոխանցելու սերունդներին, ստորացո՞ւմ. ընտրանք չկա…

Զրույց 24news-ում

1994-ի մայիսի 12-ի հրադադարից հետո հնարավորություն կար Արցախի հարցը կարգավորել, չհասկացանք։ Քանի հաղթած էինք, բացառիկ հնարավորություն կար, չպետք է թողնեինք հետո և մեղավորներ փնտրեինք. բոլորս ենք պատասխանատու Արցախի կորստի համար։

Իշխանությունը 2020-ի պատերազմը չպետք է թույլ տար. կարմիր գիծ էր պատերազմը։ 2018-ին անհրաժեշտ ու գլխավոր հարցը Արցախը պետք է լիներ, հասարակությունը ևս պետք է հասկանար` գլխավոր հարցը որն է, և լիդերից պահանջեր։
Արցախցիների վերադարձը Արցախ անհրաժեշտություն է․

Ի՞նչ ենք փոխանցելու սերունդներին, ստորացումը շարունակվելո՞ւ է… Արցախցները պետք է ցույց տան, որ վանքերի, գերեզմանների կանչը չեն կարող մոռանալ, այլընտրանք չկա։ Ամոթով ու ստորացմամբ ինչպե՞ս ենք ապրելու. մուռը մնալու և սերունդներին է փոխանցվելու….

Հարցազրույցը՝ Հերմինե Միքայելյանի

Մանրամասները՝ տեսանյութում։

Աղբյուրը՝ 24news.am

[youtube https://www.youtube.com/watch?v=k_Zb3Tc6gOM]

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Մեր գոյատևման թիրախում հայտնված բանակն ու մեր զոհվող Կարենները…

Խաչատուր Դադայանի «Զմյուռնիայի վախճան»-ը հրապարակումն «Իրատես դե ֆակտո» տպագիր թերթի 2015թ. թիվ 51-րդ համարում կարդացի ամբողջությամբ. շնորհակալ եմ և´ հեղինակին, և´ թերթին, և´ միջնորդ ամենագետ-ամենաանխոնջ ընթերցող Աշոտ Տիգրանյան կրթահամալիրի հասարակագետ-պատմաբանին,

Երեխան խաղալով պարզապես մեծանում է

«Արար» ամսաթերթ, 1 հունիս, 1993 թ. —  Պարոն Բլեյան, Ձեր տնօրինած «Մխիթար Սեբաստացի» կրթօջախը առաջինն է հանրապետությունում, ուր թատրոնը դարձել է հանրակրթական առարկա: Որքանո՞վ է, ըստ Ձեզ, արդարացված այդ քայլը: 

Կիրակնօրյա ընթերցարան

Զատկական, իհարկե, բայց կիրակի է: Իմ օրագրի համար սովորական դարձած կիրակնօրյա գիրը, որպես ընթերցարան, ներկայացնում եմ: Զատկից առաջ, Զատկի օրերին, Զատկից հետո էլ, ամեն օր, եթե զատվելու խնդիր ունենք, ապա՝