Տարելից-տարեդարձների նկատմամբ գրավոր ու բանավոր իմ վերաբերմունքը հայտնել եմ: 2015-ը՝ Հայոց ցեղասպանության 100-ամյա տարելիցը, իհարկե, ուրիշ է. համազգային առիթ ու հնարավորություն… ինչի՞ համար… Հիշումի ու պահանջումի՞, այլ թափով ու ծավալո՞վ… Նոր համազգային հռչակումների, «հիշումի-պահանջումի»… Միա՞յն: Ցավոք, իներցիայով, թե ծրագրված, պետականորեն-հասարակայնորեն կազմակերպված՝ մեր ողջ ցասումը, կենսականությունը, լինել-չլինելը դրան է ուղղված… Հայոց համար հայ դատը Հայաստանում ապրող ժողովրդի կողմից Հայաստանի անկախ պետականության հռչակման 25 տարիները (1990-2015 թթ) հայոց պետականության կայացումը չէ՞, ասենք, նաև… 2015-ն իր ապրիլով հենց այն տեղը չէ՞ր՝ հայոց միասնացման, հայոց պետականության կայացման այս փուլը՝ իր ծրագրերով, խնդիրներով, հաջողություններով, վրիպումներով ներկայացնելու համար, դրանց շուրջ հայոց քննարկում կազմակերպելու համար։ Օրինակ՝
- Հայաստան-Արցախ հոգեբանական տնտեսական-քաղաքական-մարդկային օրգանական միավորի մասին…
- Դասական մեսրոպյան ուղղագրության կիրառման մասին.
- Հայոց առաքելական ուղղափառ մեկ եկեղեցու մասին…
- «Հայաստան» համահայկական հիմնադրամի (աճող-չաճող, բազմապատկվո՞ղ… 25 տարի, ու չբազմապատկվո՞ղ) միջոցներով տասնյակ ու տասնյակ կենսական ծրագրերի ներկայացման-իրագործման մասին…
- Ադրբեջանի հետ ռազմական հակամարտությունից դեպի քաղաքական կարգավորում շրջադարձ կատարելու անհրաժեշտության մասին.
- Հայ-թուրքական տնտեսական-հումանիտար կապերի մեկնարկի-հաստատման ծրագրերի մասին…
Կգա 2015-ի ապրիլի 24-ը, 100-րդ կամ 25-րդ անգամ կանցնի այն, բայց խնդիրները հայոց չլուծված՝ Հայաստանում-Արցախում, ներսում թե դրսում կմնան նույնքան ծանր ու չկարգավորված… Կմնա՞ մարդը Հայաստանում-Արցախում՝ իր ծանրացող խնդիրներով… ու միայնակ՝ այդ խնդիրների առաջ…
Առաջ հաշվելու մասին է հենց իմ գիրը, անգամ ապրիլի 24-ից հետո, իմ քաղցր եղբայրք, ինչպես դիմում է Միքայել Նալբանդյանը իր հայտնի աշխատության մեջ… Ես առաջ գնացի ու հանդիպեցի Միքայել Նալբանդյանին.
Թողե՛ք մեռելներին թաղել յուրյանց մեռելները. նոցա արևը մտած է, իսկ դուք կենդանի եք, և ապագայի արշալույսը ձեր գլխի վերա է բացվում։ Ձեր սակավաթիվ լինելը, համեմատելով պետքերի շատության, թո՛ղ չվհատեցնե ձեզ. այն մարդը, որ զգում է յուր անձր կենդանի, պիտի հարի ձեզ, որովհետև կյանքի հոսանքր միայն մի ընթացք ունի — դեպի հաոաջ։
Հառա՜ջ։… Այնտեղ միայն կարող ենք հանդիպել մեր ազգի կենսանորոգ և որոտընդոստ հարության…
Երկրագործություն որպես ուղիղ ճանապարհ. նախաբան