Բարև Ձեզ պարոն Բլեյան: Ներեցեք կրկին Ձեզ գրելու համար, պարզապես այսօր «ԿԵՆՏՐՈՆ» հեռւստատեսությամբ լսում էի «ՔՈ ՍԽԱԼԸ» հաղորդման ընթացքում’ Ձեր և պարոն Մակիչյանի զրույցը, և երկմտանքի առաջ եմ հիմա: Եթե հիշում եք եկա արխիվից դիպլոմի միջուկը վերցրեցի: Գործերս տվել եմ արդեն և հանկարծ այդ հաղորդումից տեղեկացա, որ այդ Համալսարանը մասնավոր է, իսկ ես դեռ չեմ աշխատւմ իմ մասնագիտւթյամբ, որ գոնե վստահ լինեմ: Եթե կարելի է ինձ կօգնեք հասկանալ՝ դիմումս արժե՞ հետ վերցնել,  որ անիմաստ գումար ու ժամանակ չվատնեմ, թե՞ ոչ… Եվս մեկ անգամ ներողություն եմ խնդրում Ձեզ գրելու համար: Նախապես շնորհակալություն:

Անահիտ Սարգսյան

Թողնել պատասխան

Ձեր էլ-փոստի հասցեն չի հրապարակվելու։ Պարտադիր դաշտերը նշված են *-ով

Explore More

Կարևոր է ծնողների պահանջկոտությունը, նրանց պահանջների կոնկրետությունը, հետևողականությունը և աջակցությունը

Հարգարժան տիար Բլեյան, Ես և ամուսինս ապշած ենք, թե ինչպիսի պրոֆեսիոնալ մոտեցում ցուցաբերեցիք իմ բողոքին, որի համար անչափ զգացված ենք և շնորհակալ։ Ի սրտե Ձեզ աշխարհի բարիքն ենք մաղթում։ Իբրև

Իմ այսօրը 1992 թվականի սեպտեմբերի 1-ին «Արև-արև, եկ-եկ» երգով սկսվեց

Տիար Բլեյան, բարև Ձեզ, ինչպե՞ս եք։ Ձեզ գրում է Ձեր սանը, ում Դուք 1992 թվականին հնարավորություն տվեցիք դառնալու «Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր-ընտանիքի փոքրիկ մաս: Երբեք չեմ մոռանա այդ օրը, երբ մայրիկիս

Գիր գրոց

Իմ 300-րդ գրի արձագանքը Արցախի Մարտակերտից Ես գրել էի. …. Այս շաբաթվա ամենակարևոր լուրը ինձ համար Արցախի Մարտակերտի բնակիչներ Բորիս Ենիկոլոպովի և Մելինե Շահանցի ընտանիքում Վիկա (Վիկտորյա Ենիկոլոպովայի) ծնունդը: Բորիսին՝ Նոր դպրոցի ղեկավար, իմ